Celność lądowania
Polega na precyzyjnym podejściu do lądowania przy użyciu paralotni. Dyscyplina ta staje się coraz bardziej popularna ze względu na swoją prostotę i możliwości rozgrywania zawodów praktycznie o każdej porze roku. Do udziału w zawodach potrzebujemy tylko certyfikowaną paralotnie, uprząż ze spadochronem, kask i radio. Dyscyplina ta wywodzi się ze spadochroniarstwa, gdzie pierwsze międzynarodowe zawody spadochronowe w skokach na celność lądowania zorganizowano w 1919 roku w Stanach Zjednoczonych, obecnie jest to najbardziej popularna dyscyplina spadochronowa na świecie.
Celność jako dyscyplina sportowa
ZASADY
Standardowym wyposażeniem podczas zawodów w paralotniowej celności lądowania jest pad pomiarowy (patelnia, centro), na którym ląduje pilot. Jest to urządzenie elektroniczne o średnicy 16 cm czułe na nacisk (podobny sprzęt jest używany w celności lądowania spadochronowej). Punkt pierwszego kontaktu nogi zawodnika z padem wyświetlany jest na tablicy, a wyniki podawane są cm. „Martwy punkt” w środku pada ma średnicę 2 cm, co daje doskonały wynik „0” (Zero). W zawodach kategorii FAI dodatkowo zaznaczane są okręgi o średnicy np. 0,5 m, 2,5 m, a najczęściej 5 m. Jeżeli zawodnik nie wyląduje na padzie pomiarowym, jego lądowanie jest mierzone ręcznie przez sędziów maksymalnie do 5 m. W przeciwieństwie do celności spadochronowej pilot paralotni musi wylądować na nogach i nie może się wywrócić. Każde lądowanie z podparciem, zakończone wywrotką lub z dotknięciem uprzężą, traktowane jest jak lądowanie poza okręgiem 5 m i pilot dostaję maksymalną liczbę punktów, czyli „500”. W przypadku lądowania na dwie nogi liczona jest noga, która znajduje się dalej od pada. Podczas zawodów ostatnia kolejka jest na ogół odwrócona, czyli zaczynają zawodnicy z najsłabszymi wynikami, a w późniejszej kolejności statuują najlepsi, co sprawia ze finał zawodów jest bardzo emocjonujący dla zawodników jak i publiczności. W zawodach nie ma wyszczególnionej metody startu, mogą się one odbywać zarówno ze wzniesienia, jak i startu za wyciągarką. Organizator decyduje o ilości zaplanowanych rund. Chociaż warunki pogodowe odgrywają kluczową rolę, zawody w celności są mniej zależne od pogody niż w konkurencjach przelotowych. Jedynym warunkiem jaki musi być spełniony to to, że wiatr nie może być zbyt silny, a miejsce lądownia pozwala na bezpieczne przyziemienie. Zawody mogą rozpocząć się np. wcześnie rano i trwać do zachodu słońca, a pochmurne dni lub bez termiki nie stanowią problemu. Mistrzostwa Świata 2007 odbyły się w lutym, a piloci holowali się na zamarzniętym jeziorze! Bardzo często w ciągu jednego dnia można rozegrać całe zawody. Więcej informacji na temat zasad i regulaminów dotyczących paralotniowej celności lądowania znajduje się w Sekcji 7C Kodeksu Sportowego FAI. Poniżej kilka filmów z Mistrzostw Świata oraz Europy.